SAOPŠTENjE O REZULTATIMA
otvorenog, jednostepenog, anonimnog urbanističko-arhitektonskog konkursa za područje „Parka prijateljstva'' - Ušće, gradske opštine Novi Beograd i Zemun, i idejno rešenje Prirodnjačkog muzeja u Beogradu.
Raspisivač /Naručilac/ konkursa: Prirodnjački muzej u Beogradu, https://nhmbeo.rs/
Sprovodilac konkursa: Društvo arhitekata Beograda, www.dab.rs.
Do predviđenog roka predato je digitalno, ukupno 18 konkursnih radova.
Žiri je radio u sastavu:
Predsednik žirija:
- prof. Ivan Rašković , arhitekta
Članovi žirija:
- Zoran Vapa, dipl.inž.građ., posebni savetnik ministra kulture
- Danijela Vanušić, master istor.umetn., v.d. pomoćnika ministra kulture
- Slavko Spasić, viši kustos, direktor Prirodnjačkog muzeja
- Marko Stojčić, arhitekta, Glavni gradski urbanista
- Milka Gnjato, arhitekta
- docent dr Milena Kordić, arhitekta
Zamenik člana žirija: dr Boris Ivančević, muzejski savetnik
Konsultant : dr Marija Lalošević, arhitekta, Urbanistički zavod Beograda
Izvestioci su radili u sastavu:
- Tamara Petrović Komlenić, arhitekta
- dr Jelena Bogosavljević, arhitekta, asistent Arhitektonskog fakulteta u Beogradu
Na sastanku održanom dana 16.04.2024. godine, žiri je doneo sledeće Odluke, kako slede u okviru predviđenog nagradnog fonda:
Prva nagrada u iznosu od 2.500.000,00 dodeljena je jednoglasno radu sa
Autorskom šifrom YX17911 - radnom šifrom 02
Autori: akademik prof. Branislav Mitrović, dipl. inž. arh; doc. dr Đorđe Alfirević, dipl. inž. arh; Uroš Majstorović, mast. arh; Dušan Grujović, mast. arh. i Dušan Međedović, mast. arh.
Projektanti: Ivana Lakić, mast. arh. i Stefan Lakić, mast. arh.
Projektanti - saradnici: Jelisaveta Arsenović, mast. arh. i Ivana Nikolić, mast. arh.
Konkursno rešenje je rađeno u okviru arhitektonskog studija „MITarh“ d.o.o. iz Beograda
Druga nagrada u iznosu od 1.250.000,00 dodeljena je većinom glasova radu sa
Autorskom šifrom HB69069 - radnom šifrom 07
Autori: Dušan Stojanović, dipl. inž. arh. i Pavle Stamenović, dipl. inž. arh.
Saradnici- projektanti: Đorđe Jovanović, mast. inž. arh; Vesna Janković, mast. inž. arh; Andrej Jovanović, mast. inž. arh; Mina Matković, B. Arch. i Nikola Jocić, B. Arch.
Treća nagrada u iznosu od 625.000,00 dodeljena je većinom glasova radu sa
Autorskom šifrom OO00040 - radnom šifrom 01
Autori: prof. arh. Dejan Miljković, predstavnik tima; arh. Vida Nedeljković; arh. Luka Rajšić i arh. Jelena Milinković
Saradnici na projektu: prof. arh. Dejan Vasović (konstrukcija) i student Milovan Srećković
Rad je izrađen u okviru biroa „Dejan Miljković arhitekti“ d.o.o.
Dva jednakovredna otkupa od po 300.000,00 dodeljeni su većinom glasova radovima:
Autorskom šifrom FL12255 - radnom šifra 16
Autori i saradnici: Natalija Mrdović, B. Arch; Nemanja Čulić, B. Arch; Sara Dimitrijević, B. Arch; Katarina Popović, B. Arch i Mihailo Miljanić, B. Arch.
Autorskom šifrom BV83250 - radnom šifra 18
Rad je urađen u okviru studija „AKVS arhitektura“ Beograd
Autori: Anđela Karabašević Sudžum i Vladislav Sudžum
Projektanti: Vuk Zlatković, Filip Popović, Marija Matijević i Mrđan Keković
* * *
NAGRAĐENI RADOVI
Otvorenog, jednostepenog, anonimnog urbanističko- arhitektonskog konkursa za područje „Parka prijateljstva'' - UŠĆE, gradske opštine Novi Beograd i Zemun i idejno rešenje PRIRODNjAČKOG MUZEJA u Beogradu
PRVA NAGRADA
Autorska šifra YX17911; Radna šifra 02
Autori: akad. prof. Branislav Mitrović, dipl. inž. arh; doc. dr Đorđe Alfirević, dipl. inž. arh; Uroš Majstorović, mast. arh; Dušan Grujović, mast. arh. i Dušan Međedović, mast. arh.
Projektanti: Ivana Lakić, mast. arh. i Stefan Lakić, mast. arh.
Projektanti - saradnici: Jelisaveta Arsenović, mast. arh. i Ivana Nikolić, mast. arh.
Konkursno rešenje je rađeno u okviru arhitektonskog studija „MITarh“ d.o.o. iz Beograda
PRVA NAGRADA – autorska šifra YX17911 - radna šifra 02
koncept:
Predloženo rešenje predstavlja simbiozu otvorenog i zatvorenog prostora u okviru jedinstvenog sklopa. Takva jukstapozicija izražava ideju o totalitetu prirode kao fenomena i međusobnom odnosu njenih gradivnih delova. Potčinjenost nove građevine morfologiji lokacije i neposrednog okruženja podcrtava supremaciju prirodnog nad man-made artefaktima. Formirana je svojevrsna platforma za tumačenje univerzalnih procesa i metaforični prikaz kretanja i razvoja elemenata od kojih je sazdan svet. Smena godišnjih doba menja deo priobalja koje je uključeno u sklop muzeja pa objekat asocira i na živi organizam koji prikazuje diktat prirode i cikličnost vremenskog toka. Prirodni ekosistem proizveden je u muzejski eksponat.
Povezvanje zatvorenog i otvorenog prostora u jednu celinu posledično stvara čvorište osnovnih elemenata – tla, vode i vazduha koji prikazuju temeljnu strukturu univerzuma. Korisnici se postavljaju u samo središte događaja i to kao učesnici i posmatrači, određujući sami mogući intenzitet prisustva u datom prostoru kao i meru njegovog sagledavanja. Koncept je utvrđen i studioznim, sveobuhvatnim tretmanom šireg okruženja, to jest anketnog obuhvata konkursa gde su svi zadati elementi spregnuti u stabilnu urbanističku kompoziciju.
urbanistička postavka:
Okosnica uređenja konkursne prostorije je pešački pravac jugoistok – severozapad na koji se vezuju novi sadržaji parka na Ušću. Na jugoistočnom kraju trase nalazi se pristup parku sa ``Brankovog mosta`` posle čega se ozelenjenom promenadom dolazi do Muzeja 21 veka te, preko kompleksa prirodnjačkog muzeja potez biva akcentiran panoramskim točkom. Muzejski kompleks je postavljen u severozapadnom delu konkursne parcele i pruža se, linearno, duž obale rukavca Dunava , naspram Velikog ratnog ostrva. Deo obale i pripadajuće akvatorije pomenutog rukavca uključen je u sklop muzeja predstavljajući njegov ``otvoreni`` deo. Krećući se opisanim pravcem, posetioci se uvode u središte muzejskog kompleksa gde se njihova kretanja razlažu na deo koji prati rub obale i trasu-most koja se pruža preko vodene površine. Kolski pristup garaži kompleksa ostvaren je sa bulevara Nikole Tesle. Kompleks je postavljen iza zaštitnog bedema priobalja dok je njegov otvoreni deo – akvatorija prepuštena menama godišnjih doba. Zatvoreni deo muzeja je pokriven ``zelenim`` krovom pa se, vizuelno, utapa u morfologiju terena, koji će biti u celosti dostupan javnosti.
arhitektonska artikulacija sklopa:
Objekat je organizovan kao sklop zatvorenog i otvorenog prostora kroz čije središte prolazi pešačka komunikacija. Na taj način je stvoren ambijent koji korisnike postavlja u ``jezgro prostornog događaja`` gde je senzacija sagledavanja dela unutrašnjeg i spoljašnjeg prostora istaknuta kao osnovna prostorna vrednost. Zatvoreni deo muzeja je postavljen, kao što je napomenuto iza obalnog, zaštitnog bedema i razvijen duž pomenute pešačke trase; izlagački prostori su orijentisani prema priobalju tako da ih šetači, delimično, mogu sagledavati. Prostor, zapravo, predstavlja sklop ukopan sa tri strane. Pomoćni i servisni prostori muzeja su orijentisani prema bulevaru Nikole Tesle. Izlagački prostor je celovit i samim tim pogodan za različite izložbene postavke.
Linearni prostor zatvorenog dela muzeja je podeljen na dva krila i to: krilo prirodnjačkog muzeja i krilo gde je smešten akvarijum čime se formira jedinstvena, linearna, zakrivljena arhitektonska kompozicija; središte te kompozicije je čvor gde se ukrštaju pešačka kretanja duž obale i ona koja se, ortogonalno na prethodno pomenuta pružaju preko dela akvatorije rukavca i ka Velikom ratnom ostrvu.
Pešačka komunikacija koja prolazi kroz kompleks se, kao što je pomenuto, grana na više pravaca integrišući, dodatno kompleks muzeja i podcrtavajući vezu otvoreno – zatvoreno.
arhitektonsko oblikovanje:
Arhitektonski jezik je u ovom slučaju, podređen vizuelnim karakteristikama neposrednog okruženja. Likovni izraz sledi karakteristike topografije na terenu pa je objekat ``sazdan`` od morfoloških citata parkovskog ambijenta u kome je lociran. Ozelenjeni krov predstavlja i dodatnu pešačku površinu pa je na taj način volumen sklopa preklopljen sa tlom parka ostvarujući svojevrsnu ``površinsku efikasnost``; krov muzeja nije ``izgubljen`` za korisnike već predstavlja dodatni sadržaj.
Drugi aspekt arhitektonskog izraza se, ovde, odnosi na nenametljivost novog sklopa pa je postojeći park gotovo neizmenjen; na taj način je dat iskaz u vezi sa vizuelnom zaštitom i očuvanjem postojećeg amnbijenta. Autentičnost topografije je ovde ključ oblikovanja.
materijalizacija prostora:
Okosnica materijalizacije prostora je koncept pokrivanja objekta ozelenjenim slojem zemlje što sklop čini energetski efikasnim u najvećoj mogućoj meri. Temperiranje unutrašnjeg prostora muzeja moguće je u tom slučaju ostvarivati linijom obnovljivih izvora energije visokog nivoa isplativosti.
PREPORUKE ZA DALjU RAZRADU PROJEKTA
Radi unapređenja ponuđenog rešenja i povećanja njegove održivosti u fazi izvođenja i eksploatacije potrebno je uraditi sledeće na nivou idejnog rešenja i to:
1. prostor akvarijuma izmestiti iz objekta i u to krilo smestiti depoe muzeja
Na taj način se celokupan sklop razvija po površini tla, bezbedan od visokih podzemnih voda što bitno poboljšava eksplatacione troškove njegovog korišženja (odsustvo hidronivelacionih bunara).
DRUGA NAGRADA
Autorska šifra HB69069; Radna šifra 07
Autori: Dušan Stojanović, dipl. inž. arh. i Pavle Stamenović, dipl. inž. arh.
Saradnici- projektanti: Đorđe Jovanović, mast. inž. arh; Vesna Janković, mast. inž. arh; Andrej Jovanović, mast. inž. arh; Mina Matković, B. Arch. i Nikola Jocić, B. Arch.
Druga nagrada - Autorska šifra HB69069 - radna šifra 07
koncept:
Prostor Prirodnjačkog muzeja, predloženim arhitektonskim konceptom postaje protočan za prirodu, a pozivajući za posetioce. Podizanjem osnovnog volumena muzeja od tla, autori uvlače prostor prirode u pristupni plato i prizemnu etažu objekta. Ali to podizanje osnovnog volumena je pokrenuto, strukturirano kroz dva nivoa, tako da gradi dinamiku kretanja ali i artikulaciju različitih sadržaja dostupnih publici unutar jedinstvenog prosvetljenog volumena ulaznog hola. Ovim postupkom, istovremeno se otvaraju neprekinute vizure na park i okruženje, koje svakom korisniku omogućavaju doživljaj povezanosti sa prirodom.
Mekana geometrija pristupnih staza, pristupnih i ulaznih platoa, podignutog volumena ali i unutrašnjih elemenata strukture objekta govori o izvesnoj pažljivosti prema kontekstu u kome se gradi, o uvažavanju prirode, prirodnog ambijenta i fragilnih balansa između građenog i prirodnog. Takva arhitektura, povučena u drugi plan, sa ciljem da se fokus stavi na razumevanje, uvažavanje i čuvanje prirode, važan je arhitektonski doprinos misiji i zadacima koje jedna ovakva institucija, kao što je prirodnjački muzej, ima.
urbanistička postavka:
Predložena pozicija objekta Prirodnjačkog muzeja prati dominantne pravce formirane građenom strukturom u susednim blokovima, koji predstavljaju neposredno okuženje konkursnog obuhvata, odnosno parka. Po poziciji i orjentaciji, objekat Prirodnjačkog muzeja neposredno se nadovezuje na jake pravce kula „Ušće“ 1 i 2, formirajući tako jedan harmoničan sklop masa sa stanovišta poštovanja i razvijanja postojeće urbanističke matrice. Blizina bulevara Nikole Tesle, omogućava lak pristup programima muzeja čak i za veće grupe i vođene posete, ali tako da tokove publike ne uvlači duboko u park, i time ne narušava zeleni fond i odvijanje postojećih javnih programa poput rekreacije, na čitavom potezu od Brankovog mosta do Hotela Jugoslavija. Ovakvom urbanističkom postavkom po obodu konkursnog obuhvata, primat se daje parku i kontinuitetu kretanja kroz njega.
arhitektonska artikulacija sklopa:
Prostor je organizovan kao sklop dva volumena, od kojih je jedan podzemni, dominantno namenjen depoima i radnim prostorima vezanim za sadržaje depoa, a jedan nadzemni dominantno posvećen stalnoj postavci i administrativnim sadržajima muzeja. Ove dve artikulisane celine povezane su jednistvenim prostorom ulaznog hola koji ostvaruje gladak prelaz između prirode i objekta, ali i između javnog prostora i svih dopunskih sadržaja muzeja pa sve do sale za privremene postavke. Jedinstven nadzemni volumen posvećen stalnoj postavci, komponovan je kroz seriju različitih ambijenata i prostornih niša, koje omogućavaju da se različiti segmenti postavke „ugnjezde“ u odgovarajuće prostorne okvire, a da pri tom daju utisak celovitosti.
arhitektonsko oblikovanje i materijalizacija:
Materijalizacija i oblikovanje rešenja su u funkciji namere da objekat „odslikava“ prirodu, od mekane forme koja referira na forme u prirodi do doslovne refleksije na fasadi objekta. Izgled objekta tako postaju serije odraza zelenila i odsjaja svetlosti u reflektujućoj površini opne.
TREĆA NAGRADA
Autorska šifra OO00040; Radna šifra 01
Autori: prof. arh. Dejan Miljković, predstavnik tima; arh. Vida Nedeljković; arh. Luka Rajšić i arh. Jelena Milinković
Saradnici na projektu: prof. arh. Dejan Vasović ( konstrukcija) i student Milovan Srećković
Rad je izrađen u okviru biroa „Dejan Miljković arhitekti“ d.o.o.
Treća nagrada Autorska šifra OO00040 - radna šifra 01
koncept:
Osnovna ideja predloženog rešenja je arhitektonska interpretacija materijala prirode, odnosno u ovom slučaju, konkretno minerala Pirita. Neočekivana pravilnost geometrije ovog prirodnog materijala podloga je za rešenje izrazito jake forme i specifične geometrije. Kompozicija masa ponuđena u ovom radu, oblikovno je veoma izražajna, sugestivna. Time se postiže znakovitost i prepoznatljivost objekta u kontekstu, ali opet sa mogućnošću da se u isti taj kontekst, objekat i utisne. Jasna geometrija i determinisana struktura objekta omogućavaju lako odvajanje i čitljive odnose različitih programa muzeja. Dvojakim tretmanom forme i organizacije prostora, ovo rešenje lako i precizno odvaja zone koje su dostupne publici od onih u koje ona nema pristup.
urbanistička postavka:
Urbanistička postavka ovog rešenja, pre svega postavlja jedan sklop komplementarnih programa kulture, odnosno muzejski distrikt ili grupaciju, a onda u okviru toga sklopa traži ravnotežu i poziciju programa Prirodnjačkog muzeja. Naglasak u urbanističkoj kompoziciji je na povezivanju sadržaja duž poteza od Brankovog mosta ka Zemunskom keju, sa programski veoma balansiranim grupisanjem sadržaja zabave uz Dunavsko priobalje koje je već posvećeno sličnim sadržajima i sadržaja kulture u okviru bloka okrenutog Savskom priobalju i pogledu na stari deo grada.
arhitektonska artikulacija sklopa:
Organizacija prostora je veoma precizna i razrađena, funcionalno povoljna za programe i procese koji se odigravaju u Prirodnjačkom muzeju. Osnovni volumen objekta sačinjen je od 5 kubičnih formi, postavljenih na ozelenjeni postament. Javni sadržaji nastanjuju manji deo objekta, eksponiranih kubičnih formi, sa naglašenim javnim pristupom publike. U unutrašnjem prostoru, svih 5 pokrenutih spoljnih kubusa, uvezani su jedinastvenom putanjom, promenadom, koja obezbeđuje uvek nove doživljaje i odnose kretanjem kroz javne sadržaje muzeja i stalnu postavku. Veća površina objekta ostaje pod zelenilom i namenjena je zonama u koje publika nema pristup. Ovo jasno definisanje i odvajanje zona namenjenih posetiocima i zaposlenima u potpunosti zadovoljava muzeološke principe i omogućava lako odvijanje veoma značajnog segmenta delatnosti prirodnjačkog muzeja, a to su izučavanje i čuvanje materijala.
arhitektonsko oblikovanje i materijalizacija:
Oblikovanje bazirano na pokrenutoj kompoziciji izrazito pravilnih formi, daje istovremeno prepoznatljivost i dinamiku u doživljaju i „čitanju“ forme. Materijalizacija rešenja insistira na monumetalnosti i čvrstoći forme kojim bi se obezbedila atraktivnost za posetioce. Kao prepoznatljiv znak, reper u pejzažu, ovakav formalni zahvat obezbedio bi orjentaciju u kretanju kroz prostor parka.
JEDNAKOVREDAN OTKUP
Autorska šifra FL12255; Radna šifra 16
Autori i saradnici: Natalija Mrdović, B. Arch; Nemanja Čulić, B. Arch; Sara Dimitrijević, B. Arch; Katarina Popović, B. Arch i Mihailo Miljanić, B. Arch.
OBRAZLOŽENjE O RADU - autorska šifra FL12255 - radna šifra – 16
Objekat muzeja je osmišljen kao vizuelni odraz neposrednog okruženja, odnosno, formirana je metafora supremacije prirode nad artificijelnim svetom. Na taj način, priroda dobija ulogu stožera konceptualnog iskaza. Njena ``sveprisutnost``je u ovom slučaju dovedena do krajnosti; morfologija sklopa ima ulogu interfejsa između ``dela ljudskih ruku`` i izvornog okruženja. Postavka na terenu, konfiguracija preoblikovanog tla na kome se objekat nalazi i njegov oblik, potvrđuju stav autora o sugestiji ``totalne prirode``. Podudarnost morfologija prirodnog postamenta i sklopa uspostavlja stanje međusobnog odraza.
Objekat muzeja je postavljen u delu konkursne zone južno od hotela Jugoslavije. Formirani breg okružuje bazu sklopa koji se razvija po vertikali u obliku obrnute piramide. Ulazak u unutrašnjost objekta je, zbog toga, naglašen kao procep u pokrenutom tlu. Na stranama pomenutog brega, prema reci je formirano otvoreno gledalište, sa jugoistočne strane pristup unutrašnjosti objekta a sa severozapadne parking i deo sa pomoćnim sadržajima i službenim ulazom.
Unutrašnji prostor muzeja se razvija po vertikali i to u dve zone: pokrivenoj ozelenjenim tlom koja sadrži uglavnom pomoćne i servisne prostore. Druga zona po vertiklali je izložbena, rešena kao jedinstven prostor sa galerijskim ekstenzijama. Oblik sklopa je uslovio širenje oblika protora ka završnim etažama što ga struktuira kao koničnog sa središnjim delom prostora koji se proteže od prizemlja do vrha objekta, pogodnog za atraktivno izlaganje eksponata. Galerije koje se zavojito pružaju duž gabarita sklopa determinišu i spiralnu shemu kretanja posetilaca od vrha do prizemlja.
Oblikovni koncept uspostavlja graničnu ravan – ogledalo gde se breg i obrnuta piramida sutiču u fokusnoj tačci, reflektujući jedno drugo. Ovde se radi, zapravo i o inverziji subjekata; priroda se ogleda u objektu dok se ta priroda, takođe može shvatiti kao odraz artificijelnog. Njihova vizuelna ravnopravnost svedoči o relativizaciji uloga i njihovog značaja.
Pokrivenost dela etaža objekta zemljom stvara uslove za efikasno temperiranje termičkog konfora objekta. Krovna ravan služi postavljanju ``sunčane farme`` koja doprinosi energetskoj efiksnosti eksploatacije unutrašnjeg prostora muzeja.
JEDNAKOVREDAN OTKUP
Autorska šifra BV83250; Radna šifra 18
Rad je urađen u okviru studija „AKVS arhitektura“ Beograd
Autori: Anđela Karabašević Sudžum i Vladislav Sudžum
Projektanti: Vuk Zlatković, Filip Popović, Marija Matijević i Mrđan Keković
OTKUP – autorska šifra BV83250 - radna šifra 18
Sve fundamentalne odrednice predloženog rešenja, od urbanističke postavke, preko strateškog programiranja sadržaja, do izuzetno promišljene i nadopunjujuće sprege konstruktivnog sistema, materijalizacije i funkcije, komuniciraju snažno i nedvosmisleno stav autora – „prožimajuće sa parkom (prirodom)“ naspram „u parku“. Namera ovog rešenja je da kreira poroznu granicu -interfejs artificijelnog i prirodnog, kao mesto interakcije i integracije. Zamagljena, porozna granica između strukture Prirodnjačkog muzeja i parka, nenametljiva struktura koja teži da sraste sa prirodom, sugestivno priča o tome kakav bi karakter odnosa čoveka i prirode trebao biti. Sa druge strane ovo rešenje ostvaruje i značajnu otvorenu površinu „datu“ javnosti, gde se u vidu kako vertikalne tako i horizontalne kontinuacije vidikovca kreira spektakl doživljaja prirode paralelno sa spektaklom doživljaja postavke muzeja. Snažnu poruku nosi stav autora - spektakl prirodnog dominira nad mogućim spektaklom arhitektonskog dela.
Istu nameru pokazuje i urbanističko promišljanje autora o parkovskoj celini od neprocenjivog značaja za Grad Beograd. Dispozicijom zadatih sadržaja, ovo rešenje čuva srce – središnji prostor parka bez ikakve graditeljske intervencije. Valjalo bi zabeležiti za buduća razmišljanja i zaključak autora o dispoziciji, zauzetosti i visini budućeg Muzeja umetnosti 21. veka – paviljonske razbijene strukture koja po zauzetosti i visini prati volumetriju Muzeja savremene umetnosti. U skladu sa savremenim principima promišljanja kapitalnih parkovskih površina, kakva je ova, autori predlažu mikro intervencije – sadržajne aktivatore za neformalna okupljanja, nasuprot grandioznim alejama, platoima i objektima spektakla.
Besprekorna logika funkcionalnog povezivanja sadržaja muzeja je podržana i odslikava se i u konstruktivnom sklopu objekta. Celina muzeja je podeljena u dva volumena – na zemlji – tehničko-tehnološki i nad zemljom, u krošnjama – izložbeni, za javnost i posetioce. Racionalna i nepretenciozna čelična rešetka svojom konstruktivnom logikom proizvodi i funkcionalnu. U samoj zoni rešetke, na 10.4 m visine, smešteni su kancelarijski sadržaji za zaposlene muzeja. Rešetka – nosilac muzeja i simbolički i konstruktivni, oslanja se na simboličku i stvarnu bazu objekta – depoe i nosi glavni izložbeni prostor na 14m visine.
Veštim horizontalnim smicanjem i smenom sadržaja po visini, autori postižu i prostorni i pojavni diverzitet naizgled monotonog volumena kvadra kojim barataju. Stepenovanje atmosfera je vidnjivo kako u programu tako i u pojavnosti ovog rešenja. Snažna je poruka i namera za mimikrijskim – ovojnica od poliranog nerđajućeg čeličnog panela – povremeno bi reflektovala okruženje a povremeno bljeskom refleksije sunca prizvala posetioce parka u otkrivanje muzeja.
NENAGRAĐENI RADOVI
Otvorenog, jednostepenog, anonimnog urbanističko- arhitektonskog konkursa za područje „Parka prijateljstva'' - UŠĆE, gradske opštine Novi Beograd i Zemun i idejno rešenje PRIRODNjAČKOG MUZEJA u Beogradu
Autorska šifra NT83080 - Padna šifra 03
Autorski tim arhitektura i urbanizam:
Dejan Todorović, dipl.inž.arh; Jelena Džinović, dipl.inž.arh./mast.inž.arh; Bojan Jovančević, mast.inž.arh. i Bojana Zrilić, dipl.inž.arh.
Autorski tim LANDSCAPE:
Projektantski tim „Urbino“: Sanja Krstić, dipl.inž.pejz.arh; Jelena Stojković, mast.inž.pejz.arh; Cvitkovac Zorica, dipl.inž.pejz.arh; Cvitkovac Kristina, apsolvent pejz. arh. i Jana Krstić, student arhitekture.
Konsultanti: Predrag Tomić, mast.inž.maš. i Nenad Srebro, dipl.inž.građ.
Autorska šifra AA00000 - Radna šifra 04
Autorski tim: Filip Prica, mast.inž.arh; Snežana Vesnić, dipl.inž.arh; Vladimir Milenković, dipl.inž.arh. i Branko Belaćević, dipl.inž.arh.
Saradnik projektant - Siniša Savatijević, mas.inž.arh.
Saradnici: Luka Ivančević, master student i Marko Čekanović, master student
Dron - Stefan Danilović
Konstrukcija - „Bollinger+Grohmann“
Vizuelni saradnik - „Edit.rs“
Autorska šifra BB11657 - Radna šifra 05
Autorski tim: Vladimir Radulović, Nemanja Crnobrnja, Stanislava Predojević, Dalia Dukanac i Stefan Đorđević
Saradnik - 3D vizuelizacija - Jovan Topalović
Saradnici - konstrukcija: „D TWO STRUCTURE“ Dušan Dragojlović
Saradnik - dron fotografija - Milan Jakić
Autorska šifra CL62501 - Radna šifra 06
Autor - Aleksandar Kosina, dipl.inž.arh.
Autorska šifra MM74021 - Radna šifra 08
Autori: Hristina Meseldžija; Dejan Miletić i Aleksandar Slaviković
Autorska šifra OP71853 - Radna šifra 09
Autorki tim: Miloš Stojković Minić, mast.inž.arh; Veljko Vučenović, inž.arh; Luka Stevanović, inž.arh. i Maša Đekić, mast.inž.arh.
Saradnici projektanti: Slađana Lukić i Mihajlo Aranđelović
Saradnici na urbanističkom rešenju: Anastasija Spasić; Lazar Vasić i Petar Olujić
Saradnik na vizuelizacijama - Vuk Spalević
Fotografija dronom za vizuale - „xzzi.drone“ i „beogradske.rs“
Autorska šifra QV00000 - Radna šifra 10
Autor - Quentin Veyrunes
Autorska šifra MO11107 - Radna šifra 11
Autorski tim: Ana Komnenić, mast.inž.unutr.arh; Andrea Stanković, mast.inž.arh; Milka Elizabet Kovačević Zegara, mast.inž.arh. i Iva Lokas, mast.inž.unutr.arh.
Autorska šifra IN14570 - Radna šifra 12
Autorski tim: „INKA STUDIO“ Beograd
Marina Lazović, dipl.inž.arh; Predrag Ignjatović, dipl.inž.arh; Verica Krstić, dipl.inž.arh; Vasilije Milunović, profesor u penziji; Jelena Mladenović, dipl.inž.arh;
Katarina Vasiljević, mast.inž.arh; Zorana Jović, mast.inž.arh; Anja Pantić, mast.inž.arh. i
Matija Bulajić, mast.inž.arh.
Autorska šifra IS24153 - Radna šifra 13
Autor - Iva Sireta, dipl.inž.arh.
Autorska šifra PM53875 - Radna šifra 14
Autorski tim: Luka Pavelka, mast.inž.arh; Boris Mićić, mas.inž.arh. i dr Jovana Tošić mast.inž.arh.
Saradnik - Vasilije Glavaš, mast.inž.arh.
Savetnici: Tatjana Mićić, dipl.inž.arh; Jovanka Đorđević Ciganović, dipl.inž.arh. i dr Saša Marinković, dipl.orintolog
Autorska šifra BB33166 - Radna šifra 15
Autor - Bratislav Jovanović, dipl.inž.arh.
Autorska šifra LP70030 - Radna šifra 17
Autori: Anastasija Šutović; Izabela Pepđonović; Đorđe Sarić; Anamarija Petrović; Anđela Bajić; Ana Lučić i Vanja Ristanović
(Projekat je urađen u sklopu studija br. 01A - Arhitektonsko projektovanje - kompleksni programi i studija br. 02C - Kreativno istraživanje u arhitekturi i urbanizmu, na Departmanu za arhitekturu i urbanizam, Fakulteta Tehničkih nauka u Novom Sadu, pod mentorstvom Prof. dr Dragana Konstantinović, Prof. dr Višnja Žugić, prof. dr Miljana Zeković i Prof. dr Slobodan Jović)
Internet domen prirodnjackimuzej.konkurs.rs i svi tekstovi, logotipi, grafika, fotografije, audio i video materijal, baze podataka, programerski kod i ostali materijal na ovom internet sajtu (u daljem tekstu: Sadržaj), jesu autorsko pravo ili vlasništvo Društva Arhitekata Beograda ili su na internet sajt postavljeni uz dozvolu vlasnika ili ovlašćenog nosioca prava. Neovlašćeno korišćenje bilo kog Sadržaja internet sajta u komercijalne svrhe bez naše pisane dozvole je strogo zabranjeno, smatra se kršenjem autorskih prava i podložno je tužbi